Kül Hatırı

kendimi sarmaladım eşiğe sundum
avuçlarımda yanaklarım
uzanarak göğsu¨me

terk edildiğim onca zamandan
sen diyemeyeceğim bir gerçekliği
suya verdim

çok yerinden bıçakladım
ağrıdı ağırlığınca zaman
tuttuğum ne kaldıysa
bırakmayı öğrendim